Museumhaven Dokkum????
Er moet me even iets van het hart.
In de scheepspost nr 100 lees ik de kop
Museumhaven moet Dokkum meer sfeer geven.
Dit triggert mijn nieuwsgierigheid, en ik klik door naar het orginele artikel op RTV- NOF.
Wil Dokkum nu opeens wel historische schepen in de binnenstad?
Terwijl ik het artikel lees komt het machteloze gevoel weer in me op.
In de zomer van 2008 varen we met ons schip “Çourier’ (kaastjalk 1893) door Dokkum op weg naar Groningen Welvaart. We vinden het een leuk stadje en op de terugweg leggen we aan om verder onderzoek te doen.
We willen ons bedrijf omvormen en zijn op zoek naar een nieuw vaargebied.
Meteen maar even binnenlopen bij het vvv en enkele restaurants om de gevoelens daarover te peilen. Deze blijken uitermate positief te zijn. Het vvv zegt regelmatig aanvragen te krijgen voor rondvaarten.
Dan ook maar even langs het gemeentehuis om te informeren naar de mogelijkheden. We krijgen een gesprek met een ambtenaar en deze is erg enthousiast over onze plannen.
We willen graag nog een jaar zeilen met de kaastjalk en dan ondertussen onze nieuwe aanwinst een salonboot uit ong 1910 restaureren. Het plan is om daarna met de salonboot rondvaarten gaan te doen omdat zeilen te zwaar wordt ivm gezondheidsklachten van de schipper.
Eenmaal terug in Edam gaan we verder met het haalbaarheidsonderzoek en werken onze plannen verder uit.
We houden contact met de gemeente en dat is steeds positief. In december 2008 worden we uitgenodigd om met de havenmeester een ligplaats uit te zoeken voor onze scheepjes in Dokkum.
We vinden een mooie plek op de hoek tegenover de molen bij de parkeerplaats. Prachtig.
Vol goede moed gaan we verder met de plannen. We maken arrangementen, gaan in gesprek met restaurants en bezienswaardigheden in de omgeving.
We gaan op zoek naar een ruimte waar Yvonne haar yogaschool kan starten.
In Edam wordt alles opgezegd zodat we per 1 april 2009 alles netjes achter kunnen laten en in Dokkum een nieuwe start kunnen maken.
En dan is het februari 2009, een telefoontje van de ambtenaar van de gemeente Dongeradeel.
U mag niet met uw schip ligplaats innemen in de stad Dokkum. We staan versteld, over 6 weken gaan we verhuizen. De burgemeester en een wethouder komen twee weken later persoonlijk in
Edam langs om het uit te leggen.
Het probleem is dat we op ons schip wonen. Dat het ons bedrijf is en we charteren met gasten is geen argument. Volgens mevr Willems van de FNP wil iedereen wel op een mooie plek in de natuur wonen en ‘hebben we niets op papier’ dus geen poot om op te staan. We zijn niet welkom. Verdoofd door de botte manier van doen van de wethouder blijven we achter. Wat nu?
Op 1 april 2009 zijn we uiteindelijk toch vertrokken naar Friesland, alwaar we via een makelaar een ligplaats kunnen innemen in de toenmalige gemeente Wymbritseradiel.
We hebben daar contact gezocht met de gemeente, om de mogelijkheden voor ons bedrijf te bespreken, maar door de herindeling wordt alles op de lange baan geschoven.
Vele brieven hebben we gestuurd, vele gesprekken gevoerd met ambtenaren maar uiteindelijk heeft het alleen heel veel frustratie opgeleverd. Het charteren was ons leven, maar op de plek waar we lagen mochten we geen gasten ontvangen. Hierdoor hebben we geen inkomsten meer en kunnen we dus ook het schip niet meer goed onderhouden.
Uiteindelijk zijn we na 4 jaar Friesland en talloze gesprekken en brieven met alle gemeentes vertrokken naar Groningen waar we inmiddels 4 jaar zijn.
Al met al is het dus gedaan met ons bedrijf en hebben we door deze ondoordachte actie van de wethouder behoorlijk financiële en emotionele schade geleden.
En dan lees je in het artikel ‘een lang gekoesterde wens gaat in vervulling” ???
Beste gemeentebestuurders en ambtenaren, natuurlijk begrijp ik dat de tijden veranderen. Maar het zou wenselijk zijn als jullie verantwoordelijkheid namen voor jullie uitspraken en onderzoek zouden doen naar het recente verleden voordat je zoiets roept.
留言